Ważnym miejscem wymagającą ocieplenia jest taras nad ogrzewanym pomieszczeniem. Nie tylko linia łączenia z murem domu, ale cała powierzchnia płyty musi być odpowiednio zaizolowana. Jeśli pod tarasem znajduje się ogrzewane pomieszczenie to przenikanie chłodu do jego wnętrza jest wprost proporcjonalne do jego wielkości. Warto więc przystąpić do ocieplenia tarasu znając parametry i właściwości poszczególnych materiałów izolacyjnych oraz metody ich układania.
Materiały ociepleniowe na taras
Do zaizolowania tarasu nad pomieszczeniem ogrzewanym można wykorzystać styropian, polistyren eksrtudowany lub wełnę mineralną. Wybierając styropian należy zdecydować się na produkt oznaczony nazwą EPS Dach/Podłoga lub EPS Parking o grubości 12-20 cm. Ważne by miał dużą gęstość, bo ona daje izolacyjność. Jest to materiał łatwy w obróbce i lekki, gdyż powstaje ze spienionego polistyrenu, którego granulki wypełnione są powietrzem. Wytrzymuje duże obciążenia, dlatego nadaje się również na powierzchnie użyteczności publicznej. Z tych względów doskonale sprawdzi się jako izolacja tarasu nad pomieszczeniem. Innym sposobem na ocieplenie tarasu jest użycie polistyrenu ekstradowanego powstałego z masy polistyrenowej z dodatkiem środka pianotwórczego. Sprasowana pod wysokim ciśnieniem warstwa polistyrenu daje największą z możliwych wytrzymałość, ciepłochłonności oraz minimalną nasiąkliwość. Nie jest ona jednak odporna na działanie promieni UV. Aby odróżniać polistyren ekstradowany od styropianu, do którego jest podobny, producenci barwią jego powierzchnię na zielono lub niebiesko. Trzecią możliwością ocieplenia tarasu jest użycie wełny mineralnej, której parametry techniczne świadczące o wytrzymałości, są podobne do styropianu. Jednakże do izolacji tarasu można zastosować tylko specjalną jej odmianę, czyli twardą wełnę mineralną lub skalną o grubości 20 cm. Jest to jednak rozwiązanie stosowane bardzo rzadko, najczęściej korzysta się z płyt styropianowych lub polistyrenu ekstradowanego.
Warstwy izolacji tarasu
Bezpośrednio na stropie tarasu układa się paraizolację wykonaną z folii polietylenowej. Będzie ona chroniła ocieplenie tarasu nad pomieszczeniem ogrzewanym przed zawilgoceniem pochodzącym z pomieszczenia poniżej. Zapobiegnie też osłabieniu jego parametrów technicznych. Następnie kładzie się warstwę termoizolacji. Na niej dodaje się ponownie izolację przeciwwodną, chroniącą przed opadami atmosferycznymi. Może ją stanowić termozgrzewalna papa bitumiczna, folia oraz tłoczona mata lub membrana z polietylenu, która umożliwia odprowadzanie wilgoci na zewnątrz. Na koniec wykonuje się posadzkę, która również jest barierą ochronną dla pomieszczenia pod tarasem. Najczęściej wykorzystuje się mrozoodporne płytki ceramiczne lub gres.
Sposób ułożenia ocieplenia tarasu
Ocieplanie płyty tarasu powinno się rozpocząć od ściany domu. Samo miejsce łączenia ocieplenia powinno przewidywać przestrzeń dylatacyjną, czyli arkusze izolacji trzeba odsunąć od elewacji, by do niej bezpośrednio nie przylegały. Termoizolację należy układać w dwóch warstwach, pamiętając by druga była umiejscowiona z przesunięciem – czyli by łączenia płyt w warstwie górnej i dolnej nie pokrywały się. W innym przypadku będą to miejsca ucieczki ciepła, czyli powstaną w tych miejscach mostki termiczne. Idealnie łączą się ze sobą płyty o fazowanych krawędziach, wówczas zazębiają się sąsiadujące elementy, minimalizując powstanie szczelin. Układając warstwy ocieplenia tarasu należy pamiętać o zachowaniu spadku około 1,5 do 2 %, pozwalającego na odprowadzenie wody opadowej. Dla lepszego efektu termoizolacyjnego warto wszystkie materiały kupować od tego samego producenta, gdyż są one przystosowane do tworzenia wspólnego, uzupełniającego się systemu izolacji tarasu.