Podczas gwałtownych ulew woda mogłaby zalewać próg drzwi i przeciekać do wnętrza domu, a także zalewać ściany. Zobacz, w jaki sposób najszybciej pozbyć się deszczówki z tarasu na gruncie i co zrobić z nią dalej.
Wodo spływaj
Przede wszystkim trzeba tarasowej nawierzchni zapewnić odpowiedni spadek, żeby woda po deszczu lub po roztopach nie stała, tylko spłynęła. Wystarczy spadek 1,5-2%. Formuje się go budując betonową płytę tarasu lub później, robiąc na płycie jastrych spadkowy. Jastrych taki wykonuje się na płycie betonu, zagruntowanej wcześniej preparatem o właściwościach szczepnych i zmniejszających chłonność podłoża. Do wykonania jastrychu stosuje się cementowe zaprawy do podkładów podłogowych, klasy C20 lub beton C16/C20. Droższym, ale bardzo skutecznym materiałem są zaprawy szpachlowe PCC, klasy minimum R2. Wytrzymałość na ściskanie płyty betonowej i warstwy spadkowej, powinna być zbliżona.
Nawierzchnia szczelna lub nie
Woda może spływać z powierzchni tarasu lub warstwą drenażową, znajdującą się głębiej.
Odwodnienie powierzchniowe – w takim przypadku powierzchnia tarasu musi być dosyć szczelna. Zazwyczaj jest to wówczas okładzina z płytek ceramicznych. Mocowana jest ona klejem elastycznym klasy C2S1 lub C2S2. Pod spodem musi się jednak znaleźć szczelna hydroizolacja. Na jastrychu spadkowym trzeba zatem ułożyć 2 mm grubości warstwę mikrozaprawy uszczelniającej. Nanosi się ją dwuwarstwowo. Na takim szczelnym podłożu można przyklejać płytki. To po ich powierzchni woda będzie spływać z tarasu.
Odwodnienie przez drenaż tarasu– w tym rozwiązaniu nawierzchnia nie musi być wcale szczelna. Woda będzie bowiem przez nią przesiąkać, a za jej odprowadzenie całą odpowiedzialność weźmie mata drenażowa. Wykonując drenaż tarasu hydroizolację również układa się na jastrychu spadkowym. Jest to zazwyczaj grubowarstwowa masa polimerowo-bitumiczna KMB, papa termozgrzewalna, membrana EPDM lub izolacja w postaci samoprzylepnej folii polietylenowej HDPE. Na hydroizolacji umieszcza się matę drenażową z HDPE, stanowiącą drenaż tarasu. To nic innego, jak rodzaj folii kubełkowej, połączonej fabrycznie z powłoką z geowłókniny. Matę taką układa się geowłókniną do góry. Geowłóknina jest konieczna, żeby filtrować wodę deszczową i powstrzymać przedostawanie się zanieczyszczeń do instalacji odprowadzającej wodę.
Na macie można zrobić warstwę dociskową. Bez obaw, mata wiele zdoła udźwignąć. Najlepsze z mat mają wytrzymałość dochodzącą do 40 ton na 1 m2. Warstwa dociskowa to najczęściej żwir o frakcji 4-8 mm, tworzący warstwę 3-5 cm. Na żwirze nie robi się rzecz jasna klejonej okładziny, natomiast jako nawierzchnia polecane są płyty chodnikowe z betonu, dekoracyjne płyty betonowe, płyty kamienne lub nawierzchnia z drewna albodesek kompozytowych.
Istnieje też możliwość ułożenia okładziny z płytek na przepuszczalnym jastrychu dociskowym. Woda będzie mogła przesączać się przez okładzinę i przenikać przez jastrych aż do warstwy drenażowej. To ryzykowne rozwiązanie. Nie ma gwarancji, że po zimie klej, którym będą mocowane płytki nie zacznie się kruszyć, pękać, zwłaszcza gdy nie będzie to klej wysokoelastryczny. To samo dotyczy jastrychu. Jastrych i okładzina ceramiczna wymagają więc zdylatowania co 2 m. Dylatacje w okładzinie muszą wypadac w tych samych miejscach co dylatacje jastrychu. Dylatacje w jastrychu przepuszczalnym nie muszą być wypełnione materiałem trwale elastycznym i uszczelniającym.
Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że woda odprowadzana matą drenażową musi być wyprowadzona poza taras. Służą do tego specjalne, systemowe obróbki blacharskie, podczas montażu układane pod matą, na warstwie hydroizolacyjnej. Obróbki te mają umożliwić wyciekanie wody z drenażu i jednocześnie utrzymywać żwirową warstwę dociskową na miejscu.
Warto pamiętać, że w przypadku powierzchniowego odprowadzenia wody, z zastosowaniem uszczelnienia zespolonego, obróbki pod mikrozaprawy muszą być zabezpieczone antykorozyjnie, ponieważ hydroizolacja taka może powodować ich rdzewienie. Do takiego zabezpieczenia nadaje się masa epoksydowa. Smaruje się nią obróbki i posypuje piaskiem kwarcowym, zanim zostanie ułożona hydroizolacja z mikrozaprawy. Oczywiście nie dotyczy to obróbek z tworzyw sztucznych lub aluminium.
Ostatnie odwodnienie
Projektując i budując taras naziemny trzeba też przewidzieć skuteczny odpływ deszczówki. Woda spływająca z tarasu nie może lać się po jego bocznych ściankach i tworzyć dookoła błotnych kałuż. Dlatego potrzebne są obróbki blacharskie po obwodzie płyty tarasowej. One mają kierować wodę do rynien. System rynnowy tarasu, tak jak i system dachowy, powinien zapewnić odpływ deszczówki do studzienek chłonnych lub kanalizacji ogólno-spławnej. Warto w tym miejscu polecić zastosowanie kompletnych systemów tarasowych, obejmujących oprócz mat drenażowych, materiałów hydroizolacyjnych, także zestawy obróbek i orynnowania tarasu.
Korytko odwadniające
Często dodatkowym zabezpieczeniem progu drzwi tarasowych jest korytko odwadniające odbierające wodę, która mogłaby spiętrzać się w jego pobliżu. Korytka takie to gotowe produkty. Kupując je trzeba dobrać taką wysokość, żeby po ustawieniu na hydroizolacji, wierzch korytka nie wystawał ponad planowaną nawierzchnię tarasu. Powinien być z nią zlicowany.Woda napływająca do korytka będzie odprowadzana poprzez matę drenarską, gdyż korytko jest umieszczane na izolowanym jastrychu, a nie na macie.