Renowacja tarasu lub balkonu

Renowacja tarasu albo balkonu to bardzo trudne zadanie. Nie obejdzie się zatem bez pomocy fachowców. Zanim podejmiesz jakiekolwiek decyzje dotyczące zakresu prac i wyboru materiałów, wezwij firmę remontową specjalizującą się w tego rodzaju naprawach i poproś o diagnozę. Fachowcy muszą stwierdzić, co jest przyczyną uszkodzeń – czy to błędy wykonawcze, czy po prostu starość. Czasem winę za zniszczenia ponoszą elementy z pozoru niewinne – na przykład słupki balustrady, czy obróbki blacharskie, oczywiście wadliwie zamontowane.

Ponieważ pierwszym sygnałem do remontu tarasu czy balkonu są spękane lub odpadające płytki, wielce prawdopodobne, że konieczne będzie ich usunięcie. Demontaż warstw może w pewnych wypadkach sięgnąć aż do samej płyty tarasowej i wówczas renowacja tarasu oznacza odbudowanie go od zera.

Pamiętaj – nie da się uszczelnić tarasu zamalowując, impregnując lub w inny sposób izolując z wierzchu okładzinę z płytek. To kusząco wyglądające rozwiązania, ale na dłuższą metę nieskuteczne. Nie wolno też poprzestawać na naprawie najbardziej zniszczonego fragmentu tarasu lub balkonu.

Ciężko dać jedną, konkretną receptę dotyczącą renowacji tarasu i balkonu, bo przeważnie każdy przypadek trzeba traktować indywidualnie. Przedstawiamy więc zaledwie kilka typowych, najczęściej stosowanych prac naprawczych.

Wymiana okładziny na tarasie czy balkonie

Płytki pękają z wielu powodów. Przyczyną może być brak dylatacji jastrychu i okładziny, zamarzająca woda pod płytkami lub złej jakości klej użyty do ich mocowania. W najlepszym razie przyjdzie ci usuną kilka płytek i wkleić w ich miejsce nowe (z tej samej kolekcji, żeby się nie wyróżniały). Często jednak trzeba usuwać wszystko.

Po usunięciu płytek należy oczyścić podłoże i sprawdzić, czy jest zdylatowane (jeśli powierzchnia jest duża – małe tarasy i balkony nie muszą mieć dylatacji). Przystępując do renowacji tarasu trzeba zwrócić uwagę, czy jastrych jest oddylatowany od ścian (to jest w każdym przypadku obowiązkowe). Jeśli brak dylatacji – nacina się jastrych szlifierką kątową, tworząc kwadratowe pola o długości 2×2 m. Używając szlifierki trzeba bardzo uważać, żeby nie uszkodzić hydroizolacji znajdującej się pod jastrychem. W wykonane szczeliny wkłada się sznur dylatacyjny i zasklepia je silikonem lub uszczelniaczem poliuretanowym albo polimerowym.

Podłoże oczyszcza się i układa na nim hydroizolację z mikrozaprawy (tak zwanego szlamu). Nanosi się ją dwukrotnie, warstwami grubości 1 mm. Po nałożeniu pierwszej warstwy, wzdłuż dylatacji wkleja się taśmę zbrojącą (sprzedawaną często razem z mikrozaprawą). Taśmę wkleja się też w naroże między podłożem a ścianą. Po tym można nakładać drugą warstwę.

Po czasie podanym przez producenta mikrozaprawy można przystąpić do przyklejania nowych płytek. Musisz kupić klej wysokoplastyczny, przeznaczony do stosowania na zewnątrz. Powinien mieć on klasę przynajmniej C1S1. Do fugowania płytek użyj elastycznej, mrozoodpornej masy spoinującej. Fugi powinny mieć szerokość minimum 5 mm.

Renowacja tarasu – naprawa balustrad

W starych tarasach słupki balustrad często przebijają warstwy izolacyjne. Remont tarasu to dobry moment, aby usunąć taką balustradę. Po skuciu płytek dziury po słupkach widniejące w jastrychu trzeba zaszpachlować zaprawą – najlepiej specjalną, szybkowiążącą zaprawą naprawczą. Po dokonaniu napraw jastrychu można ułożyć hydroizolację z mikrozaprawy uszczelniającej, a później nową okładzinę z płytek.

Nowe słupki lepiej przymocować do wieńca żelbetowego wokół tarasu. Słupki takie powinny mieć kształt litery L. Do wieńca mocuje się je w rozmaity sposób, charakterystyczny dla danego modelu balustrady. Najczęściej słupek jest przykręcany do wspornika przykręconego wcześniej do naproża.

Gdy wieniec jest ocieplony, fragmenty ocieplenia trzeba wyciąć, zamontować wsporniki, aby wychodziły poza warstwę termoizolacyjną i uzupełnić materiał ociepleniowy. Wokół wspornika warto nakleić pas taśmy rozprężnej, tworzący rodzaj dylatacji między nim a ociepleniem i warstwami elewacyjnymi (system BSO). Taśmę może zastąpić wypełnienie z uszczelniacza MS Polimer (klej FixAll). Uszczelniacz nanosi się w szczelinę między ociepleniem i wspornikiem, nie może być ona jednak większa niż 5 mm.

Naprawa hydroizolacji

Nowoczesne systemu uszczelnień zespolonych (hydroizolacja z mikrozaprawy) zazwyczaj wybawiają od konieczności usuwania jastrychu, aby dostać się do warstwy hydroizolacji ułożonej na ociepleniu. Robi się z nich izolację podpłytową i takie zabezpieczenie w zupełności wystarczy. Naprawę hydroizolacji na ociepleniu lub jej wymianę można przewidzieć tylko wtedy, gdy rozbiórka warstw tarasu bądź balkonu sięgnie głębiej. Wtedy można odtworzyć lub wymienić paroizolację na warstwie spadkowej lub zrobić nową hydroizolację na ociepleniu.

Remont tarasu – naprawa obróbek

Obróbki wymianiamy po usunięciu płytek, a przed zrobieniem hydroizolacji z mikrozaprawy. Obróbki przykręcamy do krawędzi jastrychu, pomalowanej roztworem bitumicznym. Renowacja tarasu pójdzie sprawnie, jeśli użyjesz obróbek nierdzewnych, ale jeśli zastosujesz stalowe, pomaluj je żywicą epoksydową i posyp piaskiem kwarcowym. Tak robi się po to, aby mikrozaprawa nie spowodowała korozji stali. Po zamontowaniu obróbek można nanosić hydroizolację, wyprowadzając ją na obróbki. Dolne krawędzie obróbek powinny być wprowadzone do rynien.

Ocieplenie tarasu lub balkonu

Przemarzanie materiału lub ucieczka ciepła z pomieszczeń to wynik braku termoizolacji balkonu lub tarasu nad ogrzewanym pomieszczeniem lub jej zbyt małej grubości. Ocieplanie nieocieplonego balkonu wymaga usunięcia okładziny. Ocieplenie układa się na warstwie spadkowej, ale to nie wszystko. Ocieplić trzeba też spód płyty balkonowej oraz jej boki. Od dołu i po bokach materiał termoizolacyjny trzeba zamocować na klej (taki jak w systemach ociepleń, adekwatny dla danego metariału termoizolacyjnego) oraz ustabilizować dodatkowo kołkami z tarczami. Boki i spód płyty wykańcza się później identycznie, jak ocieplenie na ścianach domu – robiąc warstwę zbrojoną z zaprawy wzmacnianej siatą i układając tynk cienkowarstwowy. Tak się robi, gdy ściany domu są ocieplone (metoda BSO ). Jeśli dom nie jest ocieplony od zewnątrz, pozostaje ocieplenie płyty tarasu od góry, co jednak nie rozwiąże problemu nawet w 50%.

Aby taras był dobrze ocieplony trzeba ułożyć około 12 cm styropianu na warstwie spadkowej. Często wybiera się poliuretan PIR, bo płyt z niego wykonane mogą zapewnić taką samą izolacyjność, przy znacznie mniejszej grubości. Jest to ważne, bo zbyt gruba izolacja często powoduje podniesienie poziomu posadzki ponad poziom progu drzwi tarasowych.

Nadanie spadku

Remontowany balkon mógł ulec uszkodzeniom dlatego, że nie miał odpowiedniego spadku w stronę odpływu deszczówki. Można to naprawić, lecz renowacja tarasu nie obejdzie się bez demontażu wszystkich jego warstw. Warstwę spadkową robi się bowiem na płycie tarasu lub balkonu. Nie wolno formować jej w warstwie ocieplenia lub jastrychu dociskowego, do którego klei się płytki. Te warstwy muszą mieć w każdym miejscu jednakową grubość. Pozostaje zatem dokopać się do płyty tarasu, zagruntować ją i zrobić jastrych spadkowy z betonu lub zaprawy cementowej. Jego wytrzymałość na ściskanie powinna być podobna jak płyty betonowej. Spadek musi wynieść 1,5-2,5%. Po jego zrobieniu odbudowuje się zerwane warstwy, dbając, żeby poziom powierzchni tarasu nie wypadł powyżej progu drzwi tarasowych. W przypadku tarasu, na warstwie spadkowej nie może zabraknąć paroizolacji z grubowarstwowej masy bitumiczno-polimerowej KMB lub papy paroizolacyjnej.

Remont tarasu – naprawa betonu

Czasem destrukcja balkonu bądź tarasu posuwa się tak daleko, że zniszczeniu ulega także betonowa płyta. Często dzieje się to w rezultacie ustawicznego zamakania, na przykład gdy izolacje tarasu bądź balkonu nie są szczelne. Woda powoduje też korozję stalowych prętów, którymi płyta jest zbrojona. Również w tym przypadku niezbędna jest renowacja tarasu. Przed naprawą płyty warto poprosić o pomoc eksperta budowlanego. Musi on sprawdzić, czy destrukcja płyty nie zagraża mieszkańcom, czy płyta ma wymaganą nośność i czy remont tarasu przyniesie spodziewaną poprawę. On też przeważnie ordynuje sposób naprawy. Do naprawy betonu najlepiej jest wybrać któreś z licznych rozwiązań systemowych. Najpierw trzeba usunąć okruchy betonu z dziur, wyrw i spękań. Zardzewiałe pręty zbrojeniowe wystające z konstrukcji trzeba odsłonić aż do miejsc nieskorodowanych, skuwając wokół nich beton, na grubość 1,5 cm . Pręty trzeba mechanicznie oczyścić z rdzy i pokryć specjalną zaprawą antykorozyjną. Następnie pręty i beton maluje się gruntem poprawiającym przyczepność. Do wypełniania dziur i szpar używa się zapraw naprawczych PCC (cement modyfikowany polimerami). Naprawione w ten sposób miejsca trzeba jeszcze zaszpachlować drobnoziarnistym tynkiem grubości 2-6 mm. Teraz można odbudować warstwy balkonu lub tarasu.