Przedwcześnie utworzona wylewka tarasowa może nastręczyć nam różnych kłopotów na etapie wykończenia. Przemyślmy tą inwestycję na etapie budowy, bo choć przyzwyczailiśmy się, że taras ma konstrukcję betonową, z posadzką utworzoną z płytek, jednak możliwa jest jeszcze inna utwardzona forma, praktyczna i efektowna – taras na gruncie.
Wybór posadzki
Zanim zdecydujemy o wylewaniu betonu, czyli metodzie powstawania tarasu na mokro, warto przemyśleć rodzaj materiału jakim będziemy chcieli wykończyć jego powierzchnię. Zarówno gres, kamień, płytki wielkoformatowe oraz klinkier wymagają pozostawienia większej przestrzeni od poziomu wylewki do progu drzwi, niż standardowe płytki ceramiczne. Grubość materiału posadzkowego wyznacza potrzebny dystans. Dlatego warto rozważyć preferowany przez nas rodzaj wykończenia przed wylaniem betonu, który być może trzeba będzie później skuwać. Pozostaje jeszcze inne rozwiązanie – taras na gruncie, czyli o wiele mniej wymagająca forma konstrukcyjna.
Taras na gruncie
Jest to szybsza metoda budowy tarasu, pozwalająca również zaoszczędzić fundusze. Wylewka betonowa oraz praca związana z jej powstaniem jest kosztowna. Cały proces tworzenia betonowej płyty zajmuje około 30 dni. Warto więc skorzystać z propozycji, która pozwoli nam cieszyć się tarasem dużo szybciej i za niższą cenę, która może być nawet 40% mniejsza. Stworzenie posadzki z kostki brukowej, płyt kamiennych lub betonowych (niektóre do złudzenia mogą przypominać deski, bruk drewniany czy podkłady kolejowe) można wykonać bezpośrednio na ziemnym podłożu. Dzięki temu taras na gruncie i ogród będą na jednej płaszczyźnie, tworząc przenikającą się przestrzeń. Oprócz braku barier takie rozwiązanie pozwala na łatwiejsze utrzymanie posadzki w czystości. Dużo prościej jest zamieść taras na gruncie lub oczyścić go z fragmentów roślin czy opadłych liści za pomocą odkurzacza ogrodowego. Jeśli jeden z elementów posadzki ulegnie uszkodzeniu łatwo będzie go usunąć i zastąpić nowym.
Prace przygotowawcze
Taras na gruncie wymaga jedynie utwardzonej skarpy. Przed przystąpieniem do prac należy zdjąć warstwę ziemi roślinnej z powierzchni gruntu. Na odsłoniętej warstwie układamy podkład z tłucznia lub żwiru. Będzie służył stabilizacji gruntu. Jako warstwa przepuszczalna umożliwi odprowadzenie wody atmosferycznej. Na niej układamy podsypkę z piasku. Możemy ją wymieszać z cementem, jeśli istnieje zagrożenie osuwania się, będzie wówczas stabilniejsza. Na tak przygotowanym podkładzie układamy posadzkę. Dookoła linii tarasu na gruncie należy umieścić ograniczniki zabezpieczające przed rozsuwaniem się jej elementów. Przestrzenie między nimi wypełniamy piaskiem, drobnym żwirem lub cementem.