Spadek tarasu – jaki powinien być? Jak go wykonać?

Powierzchnia tarasu powinna być ukształtowana ze spadkiem na zewnątrz, czyli musi opadać w kierunku od ściany budynku. Za wystarczający przyjmuje się spadek tarasu 1-2% (1-2 cm na metrze długości). Taki spadek powierzchni tarasu zapobiega przedostawaniu się wody deszczowej czy pochodzącej z topniejącego śniegu do wnętrza budynku, zawilgoceniu ścian budynku, a także ułatwia swobodny odpływ wody. Niedopuszczalny jest spadek tarasu w kierunku budynku – wtedy jego ściana narażona jest na wilgoć, a przy wyjściu na taras mogą powstawać kałuże.

Nieprawidłowo wykonany spadek tarasu skutkuje:

• zawilgoceniem podłoża,

• odklejaniem i niszczeniem się okładziny tarasu,

• przeciekaniem przez płytę tarasu,

• zalewaniem pomieszczenia usytuowanego pod tarasem.

Spadek tarasu – płyta konstrukcyjna

Najlepiej, gdy spadek tarasu wyznaczony jest w warstwie konstrukcyjnej. W przypadku tarasów o konstrukcji betonowej wykonuje się ją z betonu, który wylewa się do wcześniej przygotowanego deskowania. Pracę zaczyna się od brzegów, kierując się ku środkowi. Deskowanie można zdemontować po około 2 dniach od wylania betonu. Należy pamiętać, że płyta konstrukcyjna tarasu musi być umieszczona nieco niżej niż podłoga pomieszczenia do niego przylegającego. Na płycie będzie ułożonych jeszcze kilka warstw i nie mogą przewyższyć sąsiadującej podłogi, aby podczas deszczu woda nie zalewała wnętrza domu. Jeśli spadek tarasu nie został wykonany w warstwie konstrukcyjnej, wówczas należy wykonać warstwę spadkową.

Warstwa spadkowa

Przed wykonaniem warstwy spadkowej na płycie konstrukcyjnej należy oczyścić i odkurzyć podłoże, usunąć z niego wszystkie luźne elementy, a większe ubytki i nierówności wypełnić odpowiednią zaprawą cementową. Niezależnie od tego, jaki materiał będzie użyty, wylewkę betonową należy zagruntować warstwą kontaktową – emulsją gruntującą, która zmniejszy i wyrówna chłonność podłoża, czyli poprawi przyczepność nowo nakładanej warstwy.
Spadek tarasu można ukształtować za pomocą mieszanki betonowej grubości minimum 4 cm. Jednak zastosowanie tradycyjnych mieszanek jest czasochłonne – beton odpowiednią wytrzymałość osiągnie po około 3 tygodniach. Lepiej jest skorzystać z nowoczesnych szybkoschnących zapraw wyrównujących, które charakteryzują się dobrymi parametrami wytrzymałościowymi i brakiem skurczu, nie pękają i nie stwarzają miejsc do penetracji przez wodę. Przy wyborze odpowiedniej zaprawy należy zwrócić uwagę, aby wytrzymałość na ściskanie masy wyrównawczej była zbliżona do klasy użytego betonu.

Ważne! Przy zewnętrznej krawędzi tarasu, czyli w najcieńszym miejscu, minimalna grubość warstwy spadkowej powinna wynosić 3,5-4 cm. Inaczej mogłaby się kruszyć.

Stosując zaprawy wyrównujące należy przestrzegać zaleceń producenta i wszystkie prace wykonywać ze sztuką budowlaną. Nie wolno zapomnieć o wykonaniu dylatacji między ścianą budynku a tarasem i ewentualną warstwą wyrównawczą. Dylatację można wykonać na przykład z twardego styropianu grubości 2-5 cm lub poliuretanowej pianki dylatacyjnej grubości 10 mm.

Jak sprawdzić czy spadek tarasu został wykonany prawidłowo?

W tym celu warto wykorzystać poziomnicę o długości 100 cm oraz taśmę mierniczą lub składany przymiar służący do pomiaru odległości. Ustawiamy poziomnicę równolegle do kierunku spadku – jej koniec opieramy np. o drewniany klocek, tak aby wskazywała idealny poziom (pęcherzyk powietrza powinien znajdować się dokładnie pomiędzy kreskami). Przykładamy taśmę lub przymiar przy końcu poziomnicy od strony klocka i mierzymy odległość od powierzchni tarasu do poziomnicy – odległość (odpowiadająca wysokości powstałego ten sposób trójkąta) powinna wynosić około 2 cm.

Przeczytaj także: „Wybieramy płytki na taras i balkon”