Minimalizm, sterylność, dbałość o szczegóły. Pełny relaks oraz poczucie harmonii. Wszystko to znajdziemy na tarasie urządzonym w duchu zen – na tarasie w stylu japońskim. Na tarasach japońskich można odnaleźć nastrój sprzyjający medytacji – wszystko jest zaplanowane według zasad nawiązujących do mądrości kultury wschodu.
Brak granic
Na pierwszy rzut oka trudno odnaleźć granicę między domem, tarasem a ogrodem na japońskiej posesji. Pomieszczenia zdają się płynnie przechodzić w strefę pośrednią, a ta nie odcina się prawie od natury wokół domu. Przeważnie taras w stylu japońskim jest zbudowany na gruncie lub drewniany na palach. Rzadko stosuje się balustrady. Najczęściej są one z deszczułek ułożonych w geometryczne wzory. Występują również obrzeża w formie murków kamiennych. Jednak większość tarasów japońskich nie ma granic.
Invalid Displayed Gallery
Natura na tarasie
Sama posadzka niejednokrotnie jest kontynuacją materiałów występujących w otoczeniu domu. Kamienne płyty oraz żwir i piasek są często wykorzystywane w architekturze japońskiej. Do stylistyki tamtych rejonów świata pasują również deski, belki (jak podkłady kolejowe) oraz bruk drewniany o przestrzeniach uzupełnionych kruszywem. Kamienie, symbolizujące żywioł ziemi, stałość i niezmienność natury są chętnie stosowane zarówno jako materiał wykończeniowy, jak również ozdobny. Efektownym akcentem są ich pojedyncze egzemplarze oraz kompozycje kilku głazów. Nieodzownym jest również żywioł wody – znak przemijania i rytmu życia, dlatego na japońskich tarasach często umieszcza się naczynia z przelewającą się wodą. Niekiedy są to konstrukcje kaskadowe, które wprowadzają w stateczny klimat wyważonego tarasu, pierwiastek ruch. Małe oczka wodne zastępowane przez niewielkie naczynia kamienne i drewniane też pasują do tego stylu. Jeśli nie ma możliwości wprowadzenia elementu wodnego, można go zastąpić piaskiem wysypanym w zagłębieniu posadzki lub umieszczonym w płytkim korytku o obłym obrysie. Uformowany szerokimi grabkami w regularne wybrzuszenia, będzie przypominał staw o rozchodzących się falach. Kolorem dominującym wśród roślinności japońskiej jest głęboka zieleń. Ich plamy znajdziemy w karłowatych drzewkach bonzai. Niezbędne będą rośliny zimozielone, takie jak bukszpan, ostrokrzew, sosna czarna, które symbolizują długowieczność. Dopełniającymi kolorami mogą być róż i biel. Kwiaty magnolii, azalii czy drzewek owocowych hodowanych w donicach, będą akcentem nawiązującym do kraju kwitnącej wiśni.
Invalid Displayed Gallery
Brak mebli
Japończycy odpoczywają na matach wyściełających podłogę w domu i na tarasie. Lubią małe podłużne poduszki i walki. Wszystko w jasnych kolorach lub barwach ziemi. Osłaniają się od oczu ciekawskich przesłonami parawanowymi lub drzwiami przesuwnymi o drewnianym stelażu i białym wypełnieniu. Stosuje się również przepierzenia z łodyg bambusa lub wikliny. Zadaszenia tarasów są zazwyczaj częściowe. Składa się nań zazwyczaj drewnianą konstrukcją o skośnym dachu pokrytym dachówką a wsparta na słupach. Stylowo będzie również wyglądała tradycyjna pagoda rozpięta nad tarasem. Niskie meble o prostej konstrukcji oraz jasnym obiciu będą dopełniały kompozycji. Nieduży kwadratowy stolik wzniesiony niewysoko nad posadzką, zachowa styl blatu używanego do tradycyjnego parzenia zielonej herbaty. Ceramiczne czarki bez ucha oraz gliniany imbryk będzie tu bardzo stosowny. Nastroju dopełnią kamienne latarenki.