Aby taras po zimie odzyskał swój dawny blask, wymaga odpowiedniego przygotowania do sezonu wiosenno-letniego. Długotrwałe oddziaływanie wilgoci i mrozu, mocno daje się we znaki drewnianym deskom. Po zimie warto je więc odświeżyć i na nowo zabezpieczyć przed działaniem niekorzystnych czynników atmosferycznych (wilgoć, opady, promieniowanie UV) i biologicznych (grzyby, glony, bakterie, owady).
Taras po zimie: krok pierwszy – czyszczenie
W czasie zimowych miesięcy, gdy taras nie był użytkowany, zebrało się na nim sporo zanieczyszczeń. Topniejący brudny śnieg pozostawił nieestetyczne zacieki, odsłaniając przy tym zgromadzone na deskach reszki liści, gałęzi i piasku. Z tego powodu taras po zimie wymaga gruntownego czyszczenia. W pierwszej kolejności należy pozbyć się powierzchownych zabrudzeń. Można w tym celu posłużyć się szczotką ze sztywnym włosiem i szlauchem, jednak wygodniejsza w użyciu będzie myjka ciśnieniowa. Jej zastosowanie przyspieszy porządki na tarasie i sprawi, że czyszczenie będzie bardziej dokładne. Takie urządzenie okazuje się szczególnie przydatne podczas czyszczenia desek ryflowanych (w podłużnymi rowkami). W zagłębieniach tych w czasie zimy zbiera się sporo trudnych do usunięcia zanieczyszczeń. Myjka ciśnieniowa upora się z nimi bez większych problemów. Czyszcząc drewniany taras po zimie najlepiej wykonywać ruchy szczotką lub myjką wzdłuż długości desek. Jeśli sama woda nie uporała się z większymi zabrudzeniami, warto sięgnąć po środek do czyszczenia tarasów drewnianych. Dzięki jego użyciu pozbędziemy się plam i szarych przebarwień, a deski tarasowe odzyskają swą naturalną barwę. Preparat czyszczący ma zwykle postać koncentratu, który należy rozcieńczyć z wodą we wskazanych przez producenta proporcjach. Roztwór można nanosić na powierzchnię tarasu za pomocą myjki lub konewki, czyszcząc deski szczotką. Po umyciu taras należy opłukać czystą wodą i pozostawić do całkowitego wyschnięcia (najlepiej na cały dzień).
Krok drugi – drobne naprawy
Wyczyszczony taras odsłania wszelkie niedoskonałości. Gdy drewno po umyciu przeschnie można więc przystąpić do prac naprawczych. Ten naturalny materiał w wyniku zmieniającej się wilgotności wciąż pracuje – kurczy się, gdy wilgotność maleje i rozkurcza gdy wzrasta. Na skutek zmieniających się warunków w czasie zimy, niektóre deski mogły więc ulec poluzowaniu. Taras po zimie należy zatem sprawdzić pod kątem stabilności poszczególnych elementów i dokręcić poluzowane wkręty i łączniki. Warto też zasmakować ewentualne ubytki w drewnie przy użyciu specjalnej szpachli do drewna.
Taras po zimie wymaga też ponownego zabezpieczenia. W tym celu niezbędne może okazać się zeszlifowanie starych, startych czy łuszczących się powłok (np. użytej wcześniej farby olejnej). Szlifowanie desek warto wykonać również wówczas, gdy na ich powierzchni pojawiły się drzazgi. Jeśli deski wymagają przeszlifowania, prace najlepiej wykonać za pomocą szlifierki elektrycznej z okrągłą podstawą. W pierwszym etapie warto sięgną po papier ścierny o grubszym uziarnieniu (granulacji około 36-40). Pozwoli on szybko i sprawnie pozbyć się starych warstw. Po ich usunięciu zaleca się wykonanie ostatecznego szlifu wygładzającego papierem o drobniejszej ziarnistości (granulacji 60-80). Następnie deski należy dokładnie oczyścić z pyłu.
Taras po zimie: krok trzeci – konserwacja
Oczyszczone i przeszlifowane deski tarasowe można poddać dalszej konserwacji. Jednym ze skutecznych sposobów ich zabezpieczenia jest olejowanie tarasu. Olej do drewna nie tworzy na powierzchni desek tarasowych nieprzepuszczalnej powłoki, lecz wnika głęboko w strukturę materiału, chroniąc go od środka. Powierzchnia desek po olejowaniu jest jedwabiście gładka z widocznym rysunkiem słojów.
Do zabezpieczenia desek z drewna iglastego warto wybrać olej z dodatkiem biocydów. Zabezpieczy on drewniany taras po zimie zarówno przed działaniem czynników atmosferycznych, jak i biologicznych. Do konserwacji tarasu z drewna egzotycznego wystarczający będzie olej bez takich dodatków. Drewno egzotyczne nie wymaga bowiem dodatkowej ochrony przed sinizną czy działaniem grzybów i pleśni.
Olej nanosi się na powierzchnię suchych desek pędzlem z szorstki włosiem (odradza się stosowanie w tym celu wałka). Najlepiej jeśli jego szerokość będzie dostosowana do szerokości desek lub nieco od niej większa – wówczas łatwo pokryjemy olejem również ich powierzchnie boczne. Do zabezpieczania miejsc trudno dostępnych (krańców desek, połączenia tarasu ze ścianą i balustradą) warto użyć mniejszego pędzla. Nadmiar oleju zaleca się rozetrzeć po drewnianej powierzchni w ciągu godziny od aplikacji. Po zaolejowaniu taras należy pozostawić do wyschnięcia na czas wskazany przez producenta. Jeśli nie zaleca on inaczej, olejowanie tarasu można powtórzyć na drugi dzień.
Więcej o olejowaniu tarasu przeczytaj na: „Kiedy i czym olejować taras”